In de omgeving van Baarn is het mooi wandelen, zeker in deze herfsttijd. Tijdens deze rondwandeling van 14,5 kilometer kom je langs maar liefst twee kastelen en een paleis. Daartussen loop je door mooie parken en heerlijke bossen en een heideveld die typisch zijn voor de Utrechtse Heuvelrug. Ook handig: de wandeling start en eindigt bij station Baarn, dus je kunt er makkelijk met de trein naartoe.
Het gebied is ook populair bij dagjesmensen. Houdt er dus rekening mee dat je niet de enige zult zijn die hier wandelt, zeker niet op een mooie herfstdag zoals toen ik de route liep. Het verbaasd me ook niks, want vroeger kwam ik hier ook wel met mijn ouders voor een zondagse wandeling.
Ik volgde voor deze wandeling een route uit de gids ‘Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug’.
Start in Baarn
De wandeling begint bij station Baarn. Ik loop eerst een klein stukje parallel met het spoor, en loop dan de woonwijk in. Het is een chique buurt met grote huizen. Ik hou van natuur, maar ben ook gek op mooie, oude panden. Hier kijk ik dus mijn ogen uit! Bij de Wilhelminavijver wordt ik aangesproken door twee dames op leeftijd, die helemaal bij het chique decor passen. Of ik een foto van ze wil maken bij de vijver? Met alle liefde.
Net voordat ik de woonwijk verruil voor bos, wordt mijn aandacht getrokken door een bijzonder mooi pand. Ik loop het straatje in om het van wat dichterbij te bekijken. Het is villa Berg en Dal, dat in 1890 werd gebouwd als zomerverblijf voor een Amsterdamse bankier. Je ziet de villa op de foto bovenaan deze blog. Terwijl ik wat foto’s maak, komt een mevrouw naast me staan. We hebben het erover hoe mooi de villa is. Ze wijst me waar het voormalig koetshuis is, de stallen en het huis van de tuinman. En daar tussenin, waar nu een rijtje huizen staat, was de ronde oprit. Zoals ze het vertelt zie ik het helemaal voor me. Leuk, zulke ontmoetingen!
Van kasteel Groeneveld naar kasteel De Hooge Vuursche
Ik laat Baarn achter me, en loop door een stukje bos richting het eerste kasteel op de route: Groeneveld. Het kasteel werd in 1710 gebouwd en was, net als Berg en Dal, een buitenverblijf voor rijke Amsterdammers. Tegenwoordig is het in beheer bij Staatsbosbeheer.
Bij kasteel Groeneveld hoort een landgoed van 130 hectare. In eerste instantie werden de tuinen in Franse stijl aangelegd, met typerende geometrische vormen. Later werden elementen uit de Engelse landschapsstijl toegevoegd, met slingerende paden, waterpartijen en heuvels. Mijn route voert me een stukje over dat landgoed. Het is gezellig druk rond het kasteel; ik ben zeker niet de enige die dit een goed moment vond voor een herfstwandeling. Eigenlijk is de functie van dit gebied door de eeuwen heen dus weinig veranderd. Nog steeds is het een plek waar stedelingen een frisse neus kunnen halen.
Het park gaat over in bos, en leidt me uiteindelijk tot een weg. Hier loopt mijn route eigenlijk aan de overkant verder. In plaats daarvan besluit ik de weg een klein stukje naar links te volgen, naar kasteel nummer twee: De Hooge Vuursche. Ik loop door het hek en ga op een trapje bij de fontein zitten met mijn lunchpakketje. Dit statige pand is een flink stuk jonger dan waar ik eerder langsliep. In 1910 werd gestart met de bouw, en na een brand in 1940 werd het herbouwd. Tegenwoordig is het een hotel en een populaire trouwlocatie.
Dwalen door bos en hei
Na de pauze bij kasteel De Hooge Vuursche loop ik verder, terug het bos in. Nu begint het echt op bos te lijken! Af en toe zorgt de wirwar van paden dat het lastig is de route te volgen. Wandel-, fiets- en ruiterpaden wisselen elkaar af, en kruisen af en toe met mountainbikeroutes. Maar het lukt me om mijn weg te vinden naar het verste punt van de route, een stuk hei. De hei is natuurlijk allang uitgebloeid (maar daarvoor in de plaats heb ik een bos in herfstkleuren, je kunt niet alles hebben), maar desondanks een mooi gezicht.
Na de hei raak ik dan toch echt even de weg kwijt. Niet dat je hier echt kunt verdwalen, want welke kant je ook uitloopt, je komt altijd wel weer een weg of kasteel tegen – en voor die tijd waarschijnlijk ook wandelaars. Op gevoel sla ik ergens rechtsaf, en kom bij een hek uit dat paleis Soestdijk van de buitenwereld scheidt. Dit punt staat weer in mijn boekje. Mooi!
Terug langs paleis Soestdijk
Op ongeveer driekwart van de route steek ik nogmaals een weg over, en passeer ik paleis Soestdijk op een afstandje. Het paleis heeft door de jaren heen verschillende functies gehad. Het is in 1650 gebouwd als jachtslot, later was het kort een Franse kazerne, en toen de Fransen weer weg waren werd het cadeau gegeven aan de kroonprins, Willem II. Het werd een zomerpaleis van de koninklijke familie, en werd vanaf 1937 tot 2004 permanent bewoont door prinses Juliana en prins Bernard. Soestdijk was ook tijdelijk een koninklijke residentie toen Juliana koningin was, van 1948 tot 1980. Tegenwoordig kun je het paleis bezichtigen.
Google Maps vertelt me dat het paleis toch nog een kleine kilometer van de route af ligt. Ik besluit daarom door te lopen, en kom op het laatste stukje van mijn route uit: in het Baarnse Bos. Dit is meer een park dan een bos, maar desondanks een leuk stukje met bomenlanen en een grote vijver. Langs Eethuys-Café De Generaal loop ik terug naar het station. Dit is een leuke plek om de wandeling af te sluiten met een kopje koffie.
Wil je ook deze route lopen? De routebeschrijving vind je in de gids ‘Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug’. Hierin staan routes vanaf 15 kilometer met een ‘85% zandpadgarantie’. In de gids staat een helder overzicht welke routes bijvoorbeeld goed bereikbaar zijn met het openbaar vervoer, of waar parkeerplaatsen zijn.
>> Meer wandelroutes die goed bereikbaar zijn per trein vind je hier.
[In deze blog zijn affiliate links verwerkt. Als je via deze links iets koopt ontvang ik daar een kleine commissie voor, waarmee ik (een deel van) de kosten voor DutchWayfarer kan dekken. Dit kost jou niks extra. Je leest hier meer over in de disclaimer.]
