Het eerste weekend volledig door Limburg! Op het deel van het Pieterpad van Vierlingsbeek naar Venlo leek het wel of we over de kerken, kapelletjes en kasteeltjes struikelden. Ook was de route een paar keer niet zo duidelijk aangegeven. ‘God wijst de weg’, leek het motto. Gelukkig had ik ook nog een routegids bij de hand…
Dit weekend liepen we 22 en 21 kilometer. Althans, volgens het boekje, want vermoedelijk is met name etappe 20 wel een stukje langer doordat het Pieterpad tegenwoordig noodgedwongen iets anders loopt. Na dit weekend hebben we nog maar 106 kilometer te gaan tot aan Maastricht.
Heb je de eerdere blogs over het Pieterpad gemist? Begin dan bij Pieterpad etappes 1 – 4: van Pieterburen tot Rolde voor het begin van van deel 1, of lees de eerdere blogs over deel 2:
- Pieterpad etappes 14 – 16: van Vorden naar Millingen
- Pieterpad etappes 17 – 19: van Millingen naar Vierlingsbeek
Etappe 20: Vierlingsbeek – Swolgen
Kerk nummer één stond gelijk bij het startpunt in Vierlingsbeek. Nummer twee, de witte 15e eeuwse Mariakapel in Holthees, stond al een kilometer of 2 tot 3 verderop. Daar vlakbij was het ‘Pieterpauze’-punt, een leuk ontworpen zitplekje met wegwijzers die de afstanden van het Pieterpad aangeven. Maar het was natuurlijk nog veel te vroeg voor ons om al pauze te nemen! We werden nog even afgeleid door een veld vol nieuwsgierige koeien. Beestjes, het blijft leuk.
Dan vervolgen we onze weg langs de spoorlijn tot deze afbuigt, het bos in, waar het Pieterpad over een stukje stuifzandgebied loopt. Daar vonden we het wel tijd voor een pauze. We aten onze snacks op een bankje in de warme zon, temidden tussen de zandheuvels.
Iets verder in het bos passeerden we nog een rosmolen. Daarna liepen we richting Wanssum. Bij Wanssum raakte ik wel even de draad kwijt door een nieuwe weg die niet op mijn kaartje stond. Het Pieterpad is daarom iets verlegd – en mogelijk iets langer geworden? – maar gelukkig staat de route hier wel redelijk duidelijk aangegeven.
Het volgende dorpje waar we doorheen komen is Meerlo. Aan de rand van het dorp leidde de route ons langs het ‘Kasteelke’, een voormalige kasteelboerderij uit minstens 1619, maar mogelijk ouder. In het verleden heeft hier de heer van Meerlo gewoond. Nu kun je ook zelf in het kasteel overnachten!
Wij liepen alleen nog iets verder door voor ons overnachtingsadres. Tussen Meerlo en Tienray liepen we nog even verkeerd, maar uiteindelijk kwamen we dan aan het eind van de middag bij Swolgen aan.
We sliepen in vakantiehuisje de Eenkats. Dit was zo’n leuk plekje! Lekker in het bos, maar open genoeg om ook nog een beetje zon mee te pakken. Het zat echt aan de rand van dorp, want met 5 minuten lopen stond je bij de kerk. Daar tegenover zat Bej Ber, waar we heerlijk buiten hebben gegeten (de frietjes daar waren echt heel lekker!).
Etappe 21: Swolgen – Venlo
De volgende dag werd het weer zonnig en warm. Op een enkel spatje in de middag na, die eerder verfrissend dan vervelend was, bleef het de hele dag stralend weer. De dag begint met een lekker bossig stuk door natuurgebied het Schuitwater. Dit stuk natuur rond een oude maasgeul varieert van zeer droog tot moerassig. En vooral dat moerassige stuk is erg leuk om doorheen te lopen. Dit stuk van de route liep deels over vlonders, waar je vlak langs de grote variatie aan planten komt.
Eenmaal weer op hoog en droog terrein komen we langs het buurtkapelletje van Houthuizen, waar we aan de picknicktafel lunchten. Daarna wordt de route steeds opener. We passeren wei- en akkerlanden, zoals de velden vol met pioenrozen die je op de foto bovenaan deze blog ziet. Ook in Grubbenvorst komen we weer een kapelletje tegen, een kerk en zelfs een klooster. Naast het dorp steken we met het pontje de Maas over. Hierna volgen we de rivier richting ons eindpunt.
Het laatste stuk voor Venlo is de route op meerdere punten niet erg duidelijk aangegeven. Gelukkig is de essentie: langs het water op naar Venlo blijven lopen. Net voor Venlo liepen we nog even bij de Kapel van Genooi naar binnen. Dit gebouw uit 1423 hoorde oorspronkelijk bij een klooster. Het klooster kwam niet ongeschonden door de Tachtigjarige Oorlog, maar de kapel wel. Dit is nog steeds een goed bezochte bedevaartsplaats.
We sloten af met een drankje op een terras in Venlo. Die vonden we wel verdiend! We worden ons er meer en meer bewust van dat langzaam het einde van het Pieterpad in zicht komt. We hebben er al zo’n 390 kilometer opzitten. Van de kust in Groningen hebben we het al tot Limburg gehaald. Nu is het, voor ons gevoel, ‘alleen nog maar even’ deze provincie uitlopen. Maar wel een hele mooie provincie, dus we kijken uit naar de laatste twee wandelweekenden…
