Op een zonnige zaterdag in maart besluiten we NS-wandeling Heiligenbergerbeek te lopen. Het blijkt een gevarieerde route met open land, bos en hei te zijn. Aan het einde wacht de binnenstad van Amersfoort, voor een welverdiende afsluiter op een terras.
Het was alweer even geleden dat ik een NS-wandeling liep. En mogelijk voorlopig de laatste, want… we hebben een auto gekocht! Dus we zijn niet meer zo afhankelijk van het OV om ergens te komen! Maar dat terzijde. Ik had al even niet meer buiten Almere gewandeld, en het was een verademing om weer eens écht over voor mij nog onbekende paden te lopen. Daarbij scheen het zonnetje, bloeiden de voorjaarsbloemen en liep ik in mijn t-shirt tussen de weilanden. Een dag om blij van te worden, dus.
Heiligenbergerbeek
Vanaf station Amersfoort pakken we de bus naar Woudenburg. Daar begint NS-wandeling Heiligenbergerbeek. Het is een lijnwandeling van 17 kilometer. Je kunt de route ook inkorten naar 14 kilometer, dan start je vanaf een andere bushalte.
Ons startpunt ligt langs een provinciale weg. We lopen direct een wal op, die ons tussen de weilanden door leidt, langs het Valleikanaal. Na een paar kilometer verlaten we het kanaal, en volgen we een stukje de loop van de Heiligenbergerbeek. Deze waterlopen dienen als afwatering voor overtollig water uit de Gelderse Vallei. Tot de afgraving van het kanaal in de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw had deze omgeving veel wateroverlast.
Landgoed van bos en hei
Na een lunchpauze met zelf meegebrachte bammetjes met uitzicht op het water, lopen we landgoed Den Treek Henschoten in. Het open landschap maakt plaats voor bos en hei. We komen langs watertjes en over zandpaden. Langs een brede zandweg staat er ineens een kleine koffiekar die hoort bij een nabijgelegen restaurant. Een ruiter stopt er voor een babbeltje en een versnapering. Alles om ons heen straalt gemoedelijkheid uit, en ik voel me met elke stap meer opladen. Of loop ik stiekem gewoon op zonne-energie?
Rondje Amersfoort
Naarmate we meer en meer mensen tegenkomen – vooral met honden en niet gekleed als stereotype wandelaar – beseffen we dat de stad dichtbij moet zijn. Een mooie bomenlaan komt uit in een buitenwijk met kleine vrijstaande huizen. Maar de route leidt ons algauw naar een park, en via een groen lint wandelen we richting de binnenstad.
Met de stadsmuur in zicht besluiten we de NS-wandeling te laten voor wat die is. Op eigen houtje lopen we langs de winkels en pakken ergens een frietje. Uiteindelijk ploffen we aan de rand van een marktplein op een terras om met een biertje in de hand nog wat zonnestralen mee te pakken. Als de zon achter de gebouwen verdwijnt merken we dat het toch echt nog maar maart is. Het wordt fris, en we besluiten de laatste meters naar het station te lopen, naar het eindpunt van onze wandeling.
Meer over NS-wandeling Heiligenbergerbeek
Wil je ook deze NS-wandeling lopen? De routebeschrijving vind je op de site van NS.
Een stadsmeisje met liefde voor het buitenleven en meer reislust dan haar kantoorbaan kan bekostigen. Is vast van plan om de wereld te zien – ver weg en dichtbij. Gaat ooit naar Santiago lopen, en met een camper door Canada toeren. Haar lijfspreuk is: ‘Stop and smell the roses’, oftewel: neem de tijd om van het leven te genieten.
