De tweede NS-wandeling is weer in Amsterdam. Deze keer lopen we door een mooi stukje natuur net buiten de stad: de Lange Bretten. Maar ook liggen er een paar andere stukjes natuur met een verhaal op de route. Door het ietwat avontuurlijke karakter van de wandeling, wordt deze ook wel aangeraden om te lopen met (grote) kinderen. Trek wel je goede wandelschoenen aan die tegen een beetje nattigheid kunnen, want de route is grotendeels onverhard!
In dit blog lees je over wat ik op deze wandeling onderweg tegenkwam. Aan het eind vind je meer praktische informatie voor als je de route zelf wilt lopen. Heb je het blog over mijn eerste NS-wandeling gemist? Die liep door het centrum van onze hoofdstad: de NS-wandeling Amsterdam (Westerborkpad).
Over de Spaarndammerdijk
Het eerste weekend van 2019 trok ik de wandelschoenen aan voor NS-wandeling De Bretten. Vanaf het startpunt bij station Halfweg-Zwanenburg was het even rechts-links-rechts, en toen stonden we al aan het begin van de Spaarndammerdijk. Op het hek was al het eerste rode bewegwijzeringsbordje met ‘Bretten wandeling’ te zien. Dat klonk alsof we op de goede weg zaten! We liepen de hele dijk af. Rechts van ons was water en in het begin een paar woonboten. Links van ons zagen we natuur en in de verte het stadse beeld van rokende schoorstenen. En voor ons… een kudde schapen die de weg blokkeerden. Ze haasten zich gauw naar de zijkant toen we voorbij liepen.
Aan het eind van de dijk stond een banpaal. Ooit markeerde dit soort palen de grens tot waar je mocht komen als je uit Amsterdam verbannen was. Leuk feitje is dat Rembrandt ooit een ets maakte van de banpaal op deze plek. Na heel wat omzwervingen staat de paal nu weer op de plek waar die vroeger stond: op de Spaarndammerdijk.
We passeren een gemaal met een vispassage. Dat laatste wordt in de routebeschrijving van de wandeling en op bordjes bij het gemaal ook toegelicht. Dankzij de vispassage kunnen trekvissen sinds 2012 ondanks het gemaal hun reis gewoon voortzetten. Na dit leerzame momentje zetten wij onze wandeling weer voort.
De Lange Bretten
We lopen een stukje over het fietspad en gaan dan een viaduct onderdoor. Daarna lopen we over een grasbaan naast een talud tot we niet verder kunnen door een sloot. Hier moeten we oversteken met een trekpontje. Daarna loopt het pad een tijdje parallel aan de sloot en, aan de andere kant van de sloot, het spoor.
Als we niet verder de sloot kunnen volgen, komen we aan het begin van de Lange Bretten aan. Hoewel dit maar een smalle strook natuur is, wordt het wel de laatste stadswildernis genoemd. En als ik lees wat een variatie aan planten en dieren hier voorkomen klinkt dat ook eigenlijk helemaal niet vreemd. Vossen, hermelijnen, rugstreeppadden. Maar ook verschillende planten zoals de duindoorn die je hier helemaal niet zou verwachten. Want, zoals de naam al suggereert, deze hoort in duingebieden thuis. Ons pad kronkelt over smalle paadjes door het riet. Af en toe krijgen we door een hoogteverschilletje een mooi uitzicht over de natuur om ons heen.
We gaan een brug over en komen in een nieuw stukje natuur. Ooit was het plan om hier een park aan te leggen, Park Brettenburg. In dit park zouden heuvels gemaakt worden met puin. De aanleg van het park ging niet door, maar tijdens de NS-wandeling kom je wel over een puinheuvel die wel al was aangelegd. Her en der zie je stukken beton en stenen onder het mos en de begroeiing die inmiddels de heuvel bedekt.
Van trekvaart naar eerste spoorlijn
Tijdens de wandeling lees ik in de routebeschrijving weer interessante achtergronden over de omgeving waar we doorheen lopen. Zo staat er ook iets over de Haarlemmertrekvaart, en het eerste gebruik van de trekschuiten. Als we onze weg vervolgen na wat ooit park Brettenburg had moeten worden, komen we over een groenstrook. Hier zou de eerste Nederlandse spoorlijn hebben gelegen, die in 1839 werd aangelegd. De trein bleek een sneller alternatief voor de trekschuit en langzaam maar zeker won de trein het van de trekschuit. Nu is er niets meer van die spoorlijn te zien dan een brede strook gras.
Geleidelijk aan komen we weer in de bewoonde wereld. We blijven een bosstrookje volgen tot we onvermijdelijk moeten afslaan richting ons eindpunt, station Sloterdijk. Hier zijn genoeg tentjes voor wie na afloop van de wandeling op adem wil komen. Wij vonden het na de frisse januaritocht mooi geweest, en pakten lekker de eerstvolgende trein naar huis. Ik moet zeggen dat deze wandeling me heeft verrast met een fijn stukje natuur, zo dicht bij het drukke Amsterdam.
Praktisch
Lijkt het je na het lezen van deze blog ook leuk om zelf NS-wandeling De Bretten te gaan lopen? Dan heb ik hieronder wat praktische info voor je verzameld. Veel wandelplezier!
Lengte: 10 km
Beginpunt: Station Halfweg-Zwanenburg
Eindpunt: Station Amsterdam Sloterdijk
Routebeschrijving: een kaart, routebeschrijving en GPX kun je downloaden op de site van de NS.
Heb je deze wandeling ook gelopen? Laat een reactie achter, ik ben benieuwd wat je ervan vond! En er staan nog meer NS-wandelingen en andere wandeltochten op de planning. Dus blijf DutchWayfarer vooral volgen voor nog meer wandelinspiratie.
Tot snel!
