Wauw. Dat is in één woord de NS-wandeling Blauwe Kamer in Rhenen. Elke wandeling die ik op DutchWayfarer beschrijf vind ik zelf mooi – anders zou ik de route niet tippen. Maar deze route was wel heel (heel, heel) erg mooi. Ik heb van begin tot eind genoten. Benieuwd? Hieronder zal ik mijn wandeling van begin tot eind beschrijven. Aan het eind vind je tips en de link voor als je zelf de NS-wandeling wilt lopen.
>> Lees hier verder voor nog meer NS-wandelingen. <<
Langs de Nederrijn
Het is een vrijdagochtend als ik al vroeg in de trein stap naar Rhenen. Onderweg lees ik de routebeschrijving alvast een beetje door. En gelukkig maar, want ergens halverwege de beschrijving staat dat ik kleingeld nodig heb voor de veerpont. Oeps, dat heb ik niet bij me! Aangekomen in Rhenen loop ik daarom eerst naar het centrum om geld te pinnen en dit te wisselen bij de supermarkt. Als ik terug ben bij het station heb ik de eerste 1,5 kilometer van die dag er al op zitten. Nu kan ik eindelijk echt van start!
Vanaf het station loop ik in een rechte lijn naar de Rijnbrug, een hoge auto- en fietsbrug over de Nederrijn, en steek deze over. Vanaf de brug zie ik rechts Rhenen liggen, met de opvallende kerktoren die ik een groot deel van de route in de verte zal blijven zien. Links zie ik de uiterwaarden van de Nederrijn aan de overzijde, en de Grebbeberg aan de kant waar ik vandaan kom. Eigenlijk kan ik vanaf hier dus bijna mijn hele route al overzien, al zal het perspectief elk moment anders zijn.
Eenmaal aan de overzijde loop ik de uiterwaarden in. Een graspad leidt me vlak langs de rivier. In het weiland naast me grazen koeien, en op het pad voor me liggen schapen te luieren. Het zicht op de berg naast me komt me zo on-Nederlands voor, dat ik me haast in het buitenland waan. Wat een uitzicht! Het is heerlijk doorstappen over het gras, maar ik kan het natuurlijk niet laten af en toe te stoppen voor een foto van de berg, een koe, een schaap, een bramenstruik of weidebloem.
Aan het eind van het graspad loop ik een dijkje op, en kom op een afsaltweggetje terecht. De weg slingert langs de rivier. Dan kom ik uit bij een Romeinse uitkijktoren. Nou ja, het is een replica, maar desondanks leuk en interessant. Hier liep ooit (lang, lang geleden) de grens van het Romeinse rijk. Langs die grens stonden geregeld dit soort torens, van waaruit de Romeinen de vijand op afstand al kon zien aankomen. Hier loopt ook LAW het Romeinse Limespad langs.
Na nog een klein stukje langs laanboomkwekerijen, buigt mijn route af naar het water, en naar de pontveer waarmee ik de Nederrijn weer oversteek.
Door natuurgebied de Blauwe Kamer
Aan de overkant duik ik gelijk linksaf, natuurgebied de Blauwe Kamer in. Dit laaggelegen gebied is moerassig, en daarmee een paradijs voor vogels. En dus ook een paradijs voor vogelspotters. Hier lopen ook Konikspaarden en Galloway runderen rond.
Door de rode paaltjes te volgen loop ik een heel rondje door de Blauwe Kamer. Na de open vlakte kom ik door een stukje bos, waar de restanten van een fabriek staan. Ik neem voorzichtig een kijkje bij één van de ruïnes langs het pad, als een uil (ik denk een kerkuil) opeens een snoekduik uit een gat maakt en vlak over me heen vliegt. Het is schrikken – waarschijnlijk voor de vogel meer dan voor mij – maar wat gaaf om dit dier van dichtbij te zien!
Ik kom terug bij de pontveer, en heb het hele rondje Blauwe Kamer voltooid. Ik verdring de neiging om als een klein kind op de kermis te gaan springen (nog een keer, nog een keer!) en loop de weg op. De weg leidt me om het natuurgebied heen. Na een stukje over het asfalt mag ik over het gras onderaan het talud lopen. Vanaf daar zie ik nog zowel de Koniks als de Galloways.
Als de weg dan echt niet verder langs het natuurgebied loopt, sta ik bij de Grebbesluis. Hier ga ik op een bankje zitten voor een broodje. Even pauze! Op dit punt kun je ook de route afbreken en de bus terug pakken naar Rhenen. Maar dat ga ik niet doen, ik ga de berg op!
Over de Grebbeberg
De Grebbeberg staat bol (sorry voor de woordspeling) van geschiedkundige weetjes. Om te beginnen is deze ‘berg’ onderdeel van de Utrechtse Heuvelrug. Het is ontstaan in de voorlaatste ijstijd, toen landijs tot ver in het Nederlandse binnenland reikte. Door het gewicht van het honderd meter dikke ijs scheurde de bodem, en werd de grond opzij geduwd. Daardoor ontstond het reliëf. In de 18e eeuw is hier de Grebbelinie aangelegd, een verdedigingswerk waarmee een deel van het land onder water kon worden gezet. Dit is voor het laatst gedaan in mei 1940, in een poging om de Duitsers tegen te houden. Tijdens de Slag om de Grebbeberg is hier hevig gevochten.
Vanaf de sluis loop ik langs de voet van de berg, tot het punt waar mijn route aangeeft dat ik omhoog moet. Het pad leidt me door een bos, tot aan het het Ereveld. Hier liggen ruim 400 Nederlandse militairen begraven die in de slag zijn omgekomen. Ik loop een rondje over het Ereveld en vervolg dan mijn wandeling aan de andere kant van de weg, verder de berg op.
Op de top van de berg heb ik een prachtig uitzicht op de Nederrijn en de lager gelegen gebieden daarachter. Wauw, wat een uitzicht! Mijn route leidt me helemaal langs de rand van de berg, en af en toe zie ik tussen de bomen door nog wat van dat uitzicht. Eenmaal aan de andere kant leidt een trap me naar beneden, tot vlak aan de rivier. Ik volg de rivier tot aan de Rijnbrug, die ik aan het begin van de wandeling was overgestoken. Hier kan ik naar rechts, terug naar het station. Maar ik heb de smaak te pakken, en kies ervoor het extra rondje door de stad ook mee te pakken.
Een rondje Rhenen
Ik loop onder de brug door, en volg het fietspad dat verder langs het water voert. Rechts zie ik weilanden met daarachter de stad Rhenen tegen de helling aan liggen. Tussen de weilanden door bereik ik de huizen en de oude stadsmuur. Als ik die volg, kom ik uit bij de Cunerakerk. Ja, die met die opvallende toren die ik een groot deel van mijn wandeling kon zien. De 15e eeuwse kerk is open voor bezichtiging, dus ik duik gelijk naar binnen om de binnenkant te bewonderen.
De volgende bezienswaardigheid op de route is de Binnenmolen. Deze korenmolen is eind 19e eeuw gebouwd ter vervanging van een andere molen. Ik had geen afspraak gemaakt om de molen te bezichtigen. Wie me volgt weet inmiddels dat ik routebeschrijvingen niet altijd van tevoren helemaal door lees. Daarmee snij ik mezelf nog weleens in de vingers, zoals nu. Maar aan de buitenkant is de molen evengoed de moeite waard om te bekijken!
En dan wordt het toch echt tijd om terug te lopen naar het station. Ik zei het aan het begin al: wauw, wat een mooie route. Natuur, cultuur. Beestjes (wie wil nog naar Ouwehands?), geschiedenis, een oud stadje. Deze wandeling heeft het allemaal. Het was een zeer geslaagde dag, en wat mij betreft een aanrader.
Ook NS-wandeling Blauwe Kamer lopen?
Wil je deze route ook lopen? Ga hier naar de website van de NS voor de routebeschrijving. De route is 15 kilometer. Je kunt de wandeling afbreken bij 10,5 kilometer (net voor de Grebbeberg), of juist verlengen tot 17,5 kilometer (inclusief een rondje door de stad Rhenen).
Nog even een paar tips voordat je gaat lopen:
- Zorg dat je kleingeld bij je hebt! Het pontje halverwege de route kost €0,70, en je kunt alleen contact betalen. De pontveer vaart van ma. t/m za. van 6:30 tot 20:00 uur, en op zon- en feestdagen van 9:00 tot 20:00 uur.
- Het gebied waar je loopt kan drassig zijn. Trek daarom bij voorkeur waterdichte schoenen aan.
- In dit gebied komt de eikenprocessierups voor. Ga goed voorbereid op pad: draag voldoende bedekkende kleding. Vermijd de rupsen zoveel mogelijk wanneer je ziet, of wanneer een boom is afgezet met een waarschuwingslint.
- Vind je het leuk om vogels te spotten? Neem dan je verrekijker mee!
- Wil je aan het eind de Binnenmolen bezichtigen? Maak dan van tevoren een afspraak (contactgegevens via de link).
Extra info i.v.m. corona maatregelen: Toen ik de route liep stonden op enkele plekken bordjes met afsluitingen i.v.m. COVID-19. Ik ben desondanks doorgelopen omdat ik ze onduidelijk vond (en ik zelf een beetje eigenwijs ben). Bij de Blauwe Kamer is er eenrichtingsverkeer van gemaakt, maar in beide richtingen hing het verbodsbordje. Pas achteraf begreep ik dat je eerst naar het bezoekerscentrum moet lopen, en vanaf daar twee kleine rondjes loopt i.p.v. één grote. Kijk voor meer info op de website van natuurgebied de Blauwe Kamer. Bij de Grebbeberg was een stuk openbaar bos afgesloten vanwege een naastgelegen zorgcentrum. Er worden geen alternatieve wandelroutes aangegeven. Wees je ervan bewust dat doorlopen op eigen verantwoording is.
Veel wandelplezier!
