Bestaat een vakantie aan de Kroatische kust alleen maar uit zwemmen, zonnen en schilderachtige stadjes bezoeken? Think again! Ter hoogte van Zadar vind je Nationaal park Paklenica, een bergachtig gebied direct aan de kust met prachtige wandelroutes. Tijdens onze roadtrip door Kroatië en Bosnië en Herzegovina trokken we twee dagen uit om te wandelen in NP Paklenica. En dat was twee dagen genieten!
In deze blog vertel ik je wat over het park en de wandelroutes die wij hebben gelopen. Aan het eind vind je nog een aantal praktische tips voor je eigen bezoek aan het park.
Over Nationaal park Paklenica
NP Paklenica ligt aan de Kroatische kust bij het dorpje Starigrad-Paklenica. Het park beslaat 95 km2 en is onderdeel van Velebit, de langste bergketen van Kroatië. En dat is tevens wat dit zo’n mooi park maakt: die ruige, rotsachtige bergen. De hoogste top is in het park is de Vaganski top, op 1757 meter hoogte. In totaal zijn er maar liefst 14 toppen boven de 1700 meter.
In het park vind je gevarieerde natuur met grotten en spelonken, en planten en dieren, maar ook resten van oude culturen. Langs diverse routes vind je resten van oude huisjes en af en toe ook ‘Mirilia’, oude gedenkstenen.
Winnetou
Dat NP Paklenica een mooi gebied is blijkt ook uit het feit dat het als belangrijke filmlocatie diende voor de films van Winnetou. Voor leeftijdsgenoten die Winnetou net zo min kennen als ik voor mijn laatste bezoek aan Kroatië: Winnetou is een opperhoofd van een indianenstam die allemaal avonturen beleeft met onder andere de blanke Old Shutterhand. Karl May schreef de eerste verhalen van Winnetou in 1860, en in 1962 kwam de eerste verfilming uit.
Wil je nog meer over Winnetou weten? Zijn geschiedenis is springlevend in de omgeving van Paklenica. In Starigrad is een klein museum over Winnetou, er is jaarlijks een Winnetou-festival, en in het park staan met bordjes de filmlocaties aangegeven.
Wandelen en klimmen
Nog meer interessante cijfertjes: het park heeft meer dan 500 uitgeruste klimrichtingen en 150 kilometer wandelpaden. De actieve reiziger kan dus zijn of haar hart ophalen hier! Nu heb ik geen verstand van klimmen, maar ik heb me laten vertellen dat dit het meest bekende klimgebied van Kroatië is. En dat geloof ik best: beide dagen dat wij het park in gingen hingen de rotwanden vlak na de parkeerplaats vol met mensen aan touwtjes.
Ben je meer van het wandelen, net als ik, dan kun je hier dus zeker je lol op. Let alleen wel erg op de zwaartes van de wandelroutes! Ik moest dit op de harde manier leren – zie ook hieronder bij ‘dagtocht 1’. Wil je beter voorbereid het park in dan ik, scroll vooral even naar beneden voor een aantal wandelroutes in NP Paklenica.
Bereikbaarheid en overnachten
NP Paklenica ligt op ongeveer een uurtje rijden van Zadar, waar ook de dichtstbijzijnde luchthaven zit. Het park ligt bij het kustplaatsje Starigrad. Daar vind je verschillende accomodaties. Wij hadden een stacaravan gehuurd op Bluesun Camp Starigrad. De camping grenst direct aan zee en heeft een eigen strandje. Steek je de weg over, dan loop je in ongeveer een kwartiertje naar de ingang van NP Paklenica.
Maar je kunt ook in het park zelf overnachten, in berghut Paklenica. Dat is ideaal als je meerdere dagen en/of verdere tochten in het park wilt lopen.
Dagtocht 1: naar de Melika grot
De eerste dag dat we het park in gingen, vroegen we bij de entree naar de verschillende routes. De man die achter de balie zat schatte ons kennelijk erg sportief in want voor de route die hij adviseerde bleek later dat je minstens van een berggeit af moet stammen om die te kunnen lopen. Onze route zou naar de Melika grot lopen (dat stuk viel nog onder een van de makkelijke wandelroutes in Paklenica), en van daaruit verder de bergen in. We zouden een lus maken waarna we weer bij de parkeerplaats uit zouden komen.
Enthousiast begonnen we aan onze tocht naar de grot. We hadden niet de intentie de grot daadwerkelijk in te gaan, dus letten we niet zo op de openingstijden. Het bleek een pittige klim naar boven. Dat wil zeggen: een pittige klim voor iemand die zeer weinig ervaring heeft met in de bergen lopen, en daarbij ook nog eens astmatisch is. Maar stukje bij beetje kwamen we steeds hoger, het uitzicht werd steeds mooier en ondanks de aardige stijging was het een breed en goed begaanbaar pad.
We kwamen net na sluitingstijd van de grot bij de ingang van de Melika grot aan. Dat gaf niet want we zouden toch verder lopen. Tot we zagen dat direct na de grot het goed begaanbare pad ophield en overging in… een rotswand die precies net te steil was voor een Nederlander (zonder berggeit-DNA) om omhoog te wandelen.
Dus daar stonden we dan. We konden niet verder, en de grot was net gesloten. Er zat niets anders op dan dezelfde route terug te wandelen zonder zelfs maar de grot gezien te hebben. Een behoorlijke tegenvaller, maar desondanks een mooie route. En een goed leermoment: voor de tweede wandeldag zou ik me zeker beter voorbereiden!
Dagtocht 2: naar de berghut
Een paar dagen later verschenen we weer aan de ingang van het park. Dit keer waren we uitgerust met een gedetailleerde wandelkaart, een zorgvuldig uitgekozen route, en wandelstokken voor het evenwicht op de steilere stukken.
Het eerste deel van de wandelroute is een veel belopen en goed begaanbare weg door het dal. Vanaf de parkeerplaats liepen we in een nagenoeg rechte lijn naar de berghut. Het is een relatief vlakke route waar je ongeveer twee uur over doet, maar ik had evengoed het zweet op mijn voorhoofd staan toen we bij de berghut aankwamen. Na een flesje fris en een plaspauze durfde ik het wel weer aan. Nu kon het echte klimwerk beginnen!
Vanaf de berghut liepen we de route Zapadak – M. Mocila – Jurline – Anica Luka, en het laatste stukje weer terug naar de parkeerplaats. (Op de gebruikte detailkaart is dat een combinatie van route 28 en 9.) Hierbij lieten we enkele hoge uitkijkpunten links liggen, maar evengoed genoten we van hele mooie uitzichten. Zie de foto’s voor het bewijs! Bij de afdaling kwamen de wandelstokken erg goed van pas, aangezien sommige stukken uit een smal steil pad van kleine losse steentjes bestonden.
Deze dag was wat ik mijn eerste echte bergwandelervaring durf te noemen. En man, wat vond ik dit tof! Ja, het was heet, het was pittig. Maar ze zeggen niet voor niets: the best view comes after the hardest climb.
Praktische info & tips
- Entreekaartjes zijn te verkrijgen bij zowel ingang 1 (de hoofdingang) als ingang 2. Je kunt kaartjes kopen voor 1, 3 of 5 dagen. In het hoogseizoen kosten die 60 kuna (circa 8 euro) voor 1 dag, 120 kuna (circa 16 euro) voor 3 dagen en 180 kuna (circa 24 euro) voor 5 dagen.
- Wil je de Manita grot bezoeken? Let dan goed op de openingstijden van de grot, en hou daarbij rekening met de klim ernaartoe. Een kaartje voor de grot kost 30 kuna (circa 4 euro).
- Koop een wandelkaart van het park, of bestudeer op z’n minst goed de kaart bij de entree. Let vooral goed op de zwaartes van de routes!
- Meer informatie over het park vind ook op de website van NP Paklenica.
Wandelroutes in NP Paklenica
Last but not least nog een aantal wandelroutes in Paklenica op een rij. Want zoals ik al zei: je vergist je makkelijk in de zwaarte van een route. Ben je niet zo’n ervaren (berg)wandelaar, maar wil je wel een indruk krijgen van het park? Dan kun je het beste één van deze wandelroutes uitkiezen:
- Van ingang 1 naar uitzichtpunt en fort Paklaric – circa 15 minuten. Je loopt langs de gerenoveerde molen naar een 14e – 16e eeuws fort vanwaar je een mooi uitzicht hebt richting de zee.
- Educatieve pad Pjeskarica – 1,5 km. Dit pad loopt van de gerenoveerde molen bij ingang 1 tot de parkeerplaats. Het is een leuk alternatief voor de route langs de parkeerplaatsen.
- Van de hoofdparkeerplaats naar berghut Paklenici – circa 2 uur. Zie ook dagtocht 2.
- Van de hoofdparkeerplaats naar de Manita grot – circa 1,5 uur. Zie ook dagtocht 1.
Ben je redelijk ervaren wandelaar en kun je dus wel wat meer aan dan bovenstaande routes? Pak dan even een wandelkaart erbij, zoals ik eerder al tipte. Op de kaart op het bord bij de ingang, en op de gedetailleerde wandelkaart, staan verschillende routes aangegeven inclusief lengte, zwaarte en afstand. De kaart die ik gebruikte is onder andere te koop bij de winkel aan het begin van het park, net voorbij de parkeerplaats.
Dat waren mijn tips voor wandelroutes in Paklenica! Heb jij een van deze routes gelopen? Of heb je nog een andere tip voor of ervaring met het park? Laat dan hieronder een berichtje achter.
Benieuwd naar nog meer Nationale parken in Kroatië? Kijk dan ook eens naar deze blog:
Boeiend verhaal van een ongetwijfeld machtige tocht!
Klein foutje aan begin vlag: je schrijft over 95 m2. Je Zulu bedoelen 95 km2, neem ik aan!?
Dank je wel, en je hebt helemaal gelijk! Ik heb het aangepast.