Leestip: ‘Wild’ van C. Strayed

Boekrecensie Wild Cheryl Strayed

Het gebeurd niet vaak dat ik een boek twee keer lees binnen een jaar tijd. Dat ik dat wel bij ‘Wild’ van Cheryl Strayed deed toont al aan hoezeer ik fan ben van dit boek. Het is een persoonlijk verhaal over hoe ze op het dieptepunt van haar leven besluit een solo-hike van 1700 kilometer te maken. Een emotioneel en fysiek zware tocht, een indrukwekkend verhaal.

Samenvatting

Cheryl heeft een heftige periode achter de rug, die begon bij het overlijden van haar moeder en eindigde met een scheiding. In een poging de negatieve spiraal een halt toe te roepen gaat ze een voettocht maken. Ze besluit een deel van de Pacific Crest Trail (PCT) te lopen, een langeafstandswandelroute door het westen van de Verenigde Staten. Na enkele maanden voorbereiding gaat ze op pad, om in drie maanden tijd 1700 kilometer te voet af te leggen.

“Het was de gedachte Ik moet veranderen die me in die maanden van voorbereidingen dreef. Niet om een ander mens te worden, maar om weer degene te worden die ik was geweest, sterk en verantwoordelijk, helder en gedreven, ethisch, goed. De PCT zou daarvoor zorgen. Ik zou onder het lopen mijn leven overdenken. Ik zou mijn kracht hervinden, ver weg van alles wat mijn leven belachelijk had gemaakt.”

Ze komt er algauw achter dat ze niet goed is voorbereid. Fysiek niet, en materieel niet. Maar ze zet door, met af en toe de nodige ondersteuning van andere PCT-lopers. Mooie en soms vreemde ontmoetingen met mensen en dieren markeren haar pad, dat door een wisselende omgeving van woestijn, sneeuw, bergen, vlaktes en bossen loopt.

“De dagen op de PCT konden nog zo moeilijk en gekmakend zijn, er deed zich altijd wel een vorm voor van ‘voettochtmagie’, zoals dat in PCT-taalgebruik heet. Onverwachte en ontroerende gebeurtenissen die in scherp contrast stonden met de ontberingen van de voettocht.”

 

Prachtig, intens verslag van een solo-hike

“Mijn schoen was weg. Foetsie.” Met die woorden op de eerste pagina werd ik direct het verhaal in getrokken. Het is toch een horror voor elke wandelaar als je dat midden in de rimboe gebeurd, als je in een eentje op een berg zit? Dit soort gebeurtenissen maken het boek boeiend en vermakelijk. Met de nodige humor en zelfspot beschrijft Cheryl de momenten waarop ze geconfronteerd wordt met haar slechte voorbereiding en andere belevenissen die letterlijk en figuurlijk op haar pad komen.

“Waar ooit een vlak, ruim 60 centimeter breed pad had gelegen dat bewandelbaar was voor elk normaal mens, lag nu een rivier van hoekige, vuistgrote metamorf gesteente. En ik was niet eens een normaal mens. Ik was een mens met een kanjer van een gewicht op haar rug en zonder zelfs maar een loopstok om mezelf in evenwicht te houden. Het was me een raadsel waarom ik wel een opvouwbare zaag bij me had, maar geen loopstok om mijn evenwicht te bewaren.”

Als redelijk onervaren wandelaar vond ik het een interessant boek. Hoe is het om als vrouw een solo-hike te lopen? Wat kan je verwachten, hoe bereid je je voor, en hoe ga je om met situaties waarop je niet was voorbereid? Ze wordt aangevallen door een longhorn, lastig gevallen door een kerel, krijgt te maken met een te zware rugzak, wandelblessures, watertekort, kapotte en verloren schoenen en nog meer. Maar ook maakt ze vrienden, en leeft ze even in een totaal andere en bevredigende wereld. Daarnaast speelt het persoonlijke verhaal van haar moeder en andere mensen die een belangrijke rol speelden in haar leven voor de PCT. Middels flashbacks leer je hen steeds beter kennen, en daarmee ook Cheryls’ beweegredenen om de tocht te gaan lopen.

Er waren momenten dat ik het verhaal iets langdradig vond. Dat ging dan vooral om de achtergronden, en de verhalen over gebeurtenissen voor de PCT. Ik wilde ten slotte vooral over de voettocht lezen, en alle bizarre gebeurtenissen die daarbij kwamen kijken! Maar met name de tweede keer dat ik het boek las, kon ik die achtergronden juist waarderen. Daar sprak zo duidelijk uit hoe ze tot het lopen van de PCT was gekomen, en het gaf het boek diepgang.

Beoordeling 'Wild'
  • Schrijfstijl
  • Originaliteit
  • Emotie
4.5

Prachtig, intens verslag van een solo-hike

Een jonge vrouw maakt een pittige solo-hike van meerdere maanden. Niet alleen lees je mee over de ontberingen onderweg, maar ook over de gebeurtenissen die tot deze voettocht leidden. Door de nuchtere humor, de diepgang en de fijne schrijfstijl vloog ik door het boek heen. Tot twee keer toe.

Betekenis beoordeling:
* slecht / ** matig / *** voldoende / **** goed / ***** uitstekend

 

Wild – de film

Bij de editie die ik als laatst las, staat Reese Witherspoon op de voorkant, de actrice van de verfilming van het boek. Zoals veel verfilmingen viel ook deze tegen nadat ik het boek had gelezen. Ik miste zoveel diepgang, en in mijn ogen belangrijke details. Toch is de film niet alleen maar slecht. Hier spreekt veel meer de eenzaamheid uit, die bij zo’n solo-tocht komt kijken. En natuurlijk is het alleen al leuk om te kijken vanwege de mooie omgeving.

Mijn advies zou zijn: kijk eerst de film, en lees daarna het boek. Dan heb je die beelden van de prachtige natuur nog op je netvlies tijdens het lezen.

 

Praktische info

Titel: Wild
Auteur: Cheryl Strayed
Jaar van uitgave: 2012 (6e druk, juli 2018)
Uitgeverij: Rainbow bv, Amsterdam

Benieuwd geworden naar dit boek? Lees zelf ook ‘Wild’. Het boek is ook beschikbaar als e-book. Als je het hebt gelezen, dan ben ik benieuwd wat je ervan vond. Laat je hieronder een berichtje achter?

>> Meer leestips? Kijk hier voor alle book reviews.

Boekrecensie Wild Cheryl Strayed

[In deze blog zijn affiliate links verwerkt. Als je via deze links iets koopt ontvang ik daar een kleine commissie voor, waarmee ik (een deel van) de kosten voor DutchWayfarer kan dekken. Dit kost jou niks extra. Je leest hier meer over in de disclaimer.]

About Lindsey

Een stadsmeisje met liefde voor het buitenleven en meer reislust dan haar kantoorbaan kan bekostigen. Is vast van plan om de wereld te zien – ver weg en dichtbij. Gaat ooit naar Santiago lopen, en met een camper door Canada toeren. Haar lijfspreuk is: ‘Stop and smell the roses’, oftewel: neem de tijd om van het leven te genieten.

View all posts by Lindsey →

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *