In ‘Couchsurfing in Iran – Mijn reis achter verzegelde deuren’ vertelt Stephan Orth over zijn reis door Iran. Hoe is het om te reizen in een land dat politiek gezien alles behalve populair is? Waarom zou je dat willen? En dan ook nog op een in Iran officieel illegale manier!
Couchsurfing (zeg maar: logeren bij locals) is in Iran verboden. Net als bikini-feesten, SM-bijeenkomsten en drank. Toch trekt Stephan al couchsurfend het land door, en doet overal aan mee. De Iraniërs zijn ontzettend gastvrij en nemen hem mee op pad. Zo leert hij het land van een hele andere kant kennen. Hij ontdekt hoe het leven achter gesloten deuren is, waar de locals van kleine vrijheden genieten.
Op zijn reis maakt hij bijzondere dingen mee. Hij gaat op pelgrimstocht, gaat naar de woestijn en bezoekt verschillende bezienswaardigheden. Hij belandt in een smokkelbusje en overnacht naast een kerncentrale. Ook een ontmoeting met de autoriteiten ontbreekt niet aan het verhaal. Maar overal waar hij komt voert het ‘welcome to Iran’ de boventoon.
Stephan Orth (1979) is journalist en schrijft voor de reisbijlage van Spiegel Online. Sinds 2003 reist hij al couchsurfend de wereld over. Inmiddels heeft hij twee boeken over zijn couchsurf-avonturen geschreven, waarvan ‘Coursurfing in Iran’ er één van is.
Reizen om mensen te ontmoeten
Iran is één van de meest gesloten samenlevingen ter wereld. Dat, in combinatie met het imago van schurkenstaat, maakt dit niet bepaald tot gewilde reisbestemming. Maar Stephan gaat ook niet naar het land voor de staat, niet voor de regering. Hij gaat naar het land voor de mensen.
In zijn boek verwoord hij hij heel mooi de reden waarom hij toch door dit land reist:
“In Iran is er nog een reden om de rode Perzische loper uit te rollen voor gasten. Mensen snakken hier naar nieuws uit het buitenland, willen weten hoe het leven daar is. […] Bij veel gesprekken had ik het gevoel dat mijn verhalen over mijn leven in een vrij land een soort motivatie waren. De mensen waren steeds vaker bereid te vechten voor een beter leven, minder lethargisch of berustend over de dingen in hun leven die ze niet aanstonden. Wie kan vergelijken, kan wensen. […]
De Perzen zijn heel trots op hun land, maar weten ook hoe slecht de reputatie wereldwijd is van hun land. Elk bezoek dat laat zien dat er een verschil is tussen de inwoners en de regering, heeft een positief gevolg voor het zelfvertrouwen van een verguisd land.
Dat is ook de reden dat ik een voor mij eenduidig antwoord heb gevonden op de vraag of het eigenlijk wel kan, reizen in een land waarvan je het niet eens bent met de regering. Er zijn geen slechte plekken als je reist om mensen te ontmoeten.”
Iran komt tot leven
Door de nadruk op ontmoetingen met mensen staat het boek vol van beschrijvingen van mensen en dingen die hij met die mensen onderneemt. Beschrijvingen van het land komen voor voor zover dat nodig is voor het verhaal. Maar de focus ligt duidelijk niet op het beschrijven van het land. Ik vond dat ergens wel jammer, maar de leuke beschrijvingen maakten dat ruimschoots goed. Het is net alsof je iemands reisdagboek leest (wat in feite ook zo is), en dat is wel erg leuk.
Stephan overnacht bij 22 verschillende hosts en gaat het hele land door. Je zou bijna de draad kwijtraken waar hij allemaal naartoe gaat. Daarom staat bij na elke verplaatsing een landkaartje waarop met een stip de locatie wordt aangegeven, inclusief wat gegevens van die plek. In combinatie met de 48 kleurenfoto’s en 30 zwart-wit afbeeldingen in het boek, komt zijn verhaal tot leven.
Een leuke aanvulling is trouwens de kaders met ‘Hoe…’, waarin hij, met een beetje humor, tips geeft voor de Iran-reiziger. Een voorbeeldje:
“Hoe… mensen ontmoeten in Iran
- Ergens gaan staan waar veel mensen komen
- Reisgids openen
- Overduidelijk doen alsof je de weg kwijt bent
- Wachten tot je wordt aangesproken (duurt maximaal 60 seconden)”
Wat je ook over Iran denkt, door dit boek ga je van de Iraniërs houden. Dat kan niet anders. En misschien worden er ook wel een paar vooroordelen de das om gedaan. Een aanrader!
Praktisch over ‘Couchsurfing in Iran’ van S. Orth
Uitgeverij: Just Publishers
Vertaling van: Couchsurfing im Iran
Aantal pagina’s: 240
Uitgegeven in: 2017
ISBN: 978-90-8975-821-7
Wil je Couchsurfing in Iran ook lezen? Bestel dit boek als paperback (Nederlands) of als e-book (Engels).
Krijg je hierna nog geen genoeg van Orth’s couchsurfing-avonturen? Dan vind je zijn nieuwe boek, Couchsurfing in Rusland, misschien ook wel wat! Ik heb het zelf nog niet gelezen, maar deze staat op mijn to do-lijstje.
>> Meer leestips? Kijk hier voor alle book reviews.
Wil je dit ook eerst nog even op je verlanglijstje zetten? Bewaar deze review dan op Pinterest:
[In deze blog zijn affiliate links verwerkt. Als je via deze links iets koopt ontvang ik daar een kleine commissie voor, waarmee ik (een deel van) de kosten voor DutchWayfarer kan dekken. Dit kost jou niks extra. Je leest hier meer over in de disclaimer.]
