Die auto, we zijn er zo aan gewend geraakt. De meesten hebben er wel een voor de deur staan, en steeds meer huishoudens meerdere. We kunnen haast niet meer zonder! Toch besloot ik mijn auto de deur uit te doen. Waarom, en hoe een autoloos leven bevalt, dat lees je hier.
Laat ik wel zijn, ik heb het jaren zonder auto gesteld. Zeker zolang ik studeerde, thuis woonde en met mijn ouders mee op vakantie ging had ik toch geen auto nodig. Maar eenmaal het ouderlijk huis uit leek het me toch wel handig. Ik leende steeds vaker de tweede auto van mijn ouders. Daarom kocht ik die uiteindelijk van ze over.
Toch verkocht ik dat autootje na anderhalf jaar. Ja, toch wel een beetje met pijn in mijn hart. Het was namelijk wel erg handig. Niet voor niets staat een auto voor velen gelijk aan een gevoel van vrijheid.
Dus ik verkocht in zekere zin mijn ‘vrijheid’. Gelukkig bleek ik er andere dingen voor terug te krijgen!
De hoofdreden: autorijden is duur
De directe aanleiding voor de verkoop van mijn auto was een APK-keuring. De auto werd goedgekeurd, mits er € 700 aan onderhoud en reparaties zou plaatsvinden. Au. Dit was voor mij reden om eens goed te kijken wat mijn auto mij eigenlijk kostte.
Wat kostte mijn auto per maand:
In mijn berekening nam ik alle kosten mee die samenhangen met de auto. Ik ging mijn exacte uitgaven in een heel kalenderjaar na, en deelde dat door 12. Daarmee kwam ik op het volgende gemiddelde:
VAST
Autoverzekering: € 39
Wegenbelasting: € 19
Lidmaatschap wegenwacht: € 12
Abonnement parkeergarage: € 16
VARIABEL
Brandstof: € 85
Parkeergeld: € 9
Verkeersboetes: € 46
Onderhoud: € 71
Totaal gemiddelde per maand: € 297
Daar bovenop betaalde ik € 129 per maand voor een bus abonnement voor naar het werk, en gemiddeld € 13 aan losse openbaar vervoerskosten. In totaal kwam ik op gemiddeld € 439 aan reiskosten per maand. Wow! En dan heb ik de afschrijving (ookwel: wat je zou moeten sparen om op den duur weer een nieuwe auto te kunnen kopen) niet eens meegerekend.
Het goedkope alternatief
Vervolgens ging ik na wat een goed alternatief voor mij was. Wat bleek: met een Dal Vrij trein abonnement kon ik én naar mijn werk, én naar mijn vriendje aan de andere kant van het land. Verder was er niet iets wat ik regelmatig deed waar een auto voor noodzakelijk was.
Een Dal Vrij abonnement kost me € 106 per maand. Met de enkele keer dat ik nog met de bus ga erbij, kom ik op zo’n € 130 per maand. Dat scheelt me dus € 309 per maand ten opzichte van de auto met een bus abonnement!
Heb ik de auto echt nodig?
De financiën waren niet de enige reden waarom ik mijn auto gedag zei. De reden dat ik de ‘m namelijk kocht, was komen te vervallen. Ik had geen volkstuin meer waar af en toe planten en aarde naar toe vervoerd moest worden, en ik had ook geen schoonfamilie in Limburg meer.
Verder was ik inmiddels verhuisd naar het centrum van de stad. Er zitten twee supermarkten op twee minuten loopafstand. Dus voor boodschappenwagentje hoefde ik ‘m ook niet aan te houden.
Kortom: ik had de auto niet per sé nodig. En dan is € 309 per maand meer betalen voor het hebben van een object dat vooral handig en leuk is, ineens best veel geld.
Geen auto = meer vrijheid?
Toen ik overwoog mijn vierwieler de deur uit te doen hoorde ik meerdere keren het tegenargument: ja maar, je vrijheid dan? Dat is waar, de auto geeft veel vrijheid. Je stapt in wanneer je er zin in hebt, en rijdt naar waar je dan ook maar naar toe wilt. Met het openbaar vervoer reizen vergt meer planning en kost meestal meer tijd.
Maar bekijk het eens andersom: het niet hebben van een auto geeft meer financiële vrijheid. Bedenk je eens wat je van € 309 per maand, oftewel € 3.708 per jaar kunt doen! Elke maand een citytripje? Of eens per jaar een verre reis? Of gewoon extra sparen voor welk doel dan ook.
En, hoe bevalt het leven zonder auto?
Inmiddels stel ik het al ruim 8 maanden zonder mijn geliefde witte crosswagentje. Mijn autoloze leven begon midden in de winter, in een periode dat ik er toch al minder op uit trek. Met de trein naar het werk bevalt over het algemeen prima. In de eerste maanden van het jaar heb ik behoorlijk wat boeken gelezen – iets waar ik anders niet aan toe kwam. In de trein heb ik daar eindelijk de rust voor.
Richting het voorjaar wilde ik juist ook leuke dingen ondernemen die bij uitstek goed te doen zijn met het openbaar vervoer. Zo zou ik deze uitjes waarschijnlijk niet gedaan hebben zonder trein-abonnement:
- Citytripjes in eigen land, zoals een dagje Leiden.
- Naar festivals en activiteiten in andere steden, zoals de boekenmarkt in Deventer.
- Verschillende NS-wandelingen, zoals De Bretten (Amsterdam) en Bunnik – Bilthoven.
Maar nu, midden in de zomer, mis ik mijn wagentje af en toe wel. Even een dagje de grens over naar Duitsland of België wordt ineens een stuk ingewikkelder. Of überhaupt uitstapjes naar met het openbaar vervoer minder goed bereikbare plekken. Mijn vriend en ik zijn natuurliefhebbers, maar treinstations liggen nu eenmaal in steden, en niet midden in de bossen.
Ook heb ik dit jaar al twee keer te maken gehad met stakingen in het openbaar vervoer. De eerste keer kwam ik later op het werk. Daar kon ik nog begrip voor opbrengen. Maar de tweede keer, toen de hele dag werd gestaakt, niet. Ineens was ik afhankelijk van collega’s die wel een auto hadden om op het werk te komen. Dan merk je ineens hoe afhankelijk je bent van andere mensen (onder andere de mensen van de NS). Dat was wel een moment dat ik dacht: ik wil mijn auto terug!
Even de auto pakken en naar Frankrijk rijden – zoals hier, eind 2018 – is er niet meer bij.
Toekomstplannen: blijf ik autoloos?
Nee, waarschijnlijk niet. En dat heeft met twee dingen te maken. Ten eerste: waar mijn vriend en ik ook gaan samenwonen, er zal altijd één van de twee redelijk ver moeten reizen voor het werk. Dus dan is een auto misschien niet de meest voordelige of milieuvriendelijke optie, maar het scheelt dan wel enorm veel aan reistijd.
Ten tweede: hoe leuk treinreizen ook kan zijn, er zijn altijd wel dagjes-uit-activiteiten die slecht bereikbaar zijn met het openbaar vervoer. Plus: ik wil toch op den duur weer op auto vakantie. Een auto huren is weliswaar een goede optie, maar vooral voor één dagje vind ik het een hoop gedoe, en het blijft toch relatief duur.
Ik wil alleen nu nog niet gelijk een auto! Want zonder auto red ik het prima, en onderneem ik juist dingen die ik met een auto voor de deur niet zou doen. Bovendien kunnen we zo nog een tijdje extra veel sparen. Voor een leuke auto, en voor een leuk huis op een plek waar een auto wel noodzakelijk is.
Hoe zit het met jou? Heb je een auto en overweeg je ook deze de deur uit te doen? Wat zijn jouw redenen? Of misschien heb je dat al eens gedaan. Hoe beviel dat?
