‘Alleen’ van Tim Voors is zeker niet het enige boek over de PCT. Ook niet de eerste die ik erover lees, zelfs niet de eerste die ik als leestip op DutchWayfarer plaats. Maar het is wel het eerste boek die ik tegenkom van een Nederlander die de PCT heeft gelopen. Daardoor komt het ineens toch een stukje dichterbij. Het is een ontzettend kleurrijk verslag van Tims tocht, en daarbij ook een pleidooi om er zelf ook alleen op uit te gaan.
Tim Voors, 43 jaar, getrouwd, vader van drie, besluit om zijn gezin en werk in Nederland zes maanden te verlaten om de PCT te lopen. De PCT is een van de mooiste lange afstandswandelingen ter wereld, en loopt van de grens van Mexico tot de grens van Canada. Tijdens zijn reis heeft hij mooie ontmoetingen met andere lopers en ‘trail angels’, maar ook met wilde dieren. Hij beleeft angstige momenten, maar leert ook genieten van de omgeving en van het alleen-zijn.
Hij neemt zijn lezers mee in de praktische kant van de organisatie van de tocht, over de kosten, gebruikte materialen tot aan hoe dat werkt als je onderweg naar de wc moet. Maar ook in zijn overwegingen vooraf en overpeinzingen tijdens de tocht. Alles bij elkaar is het een praktisch en prachtig reisverslag dat je zal inspireren om zelf je rugzak op je rug te hijsen en op pad te gaan.
“De PCT zal misschien niet al je problemen oplossen, maar het zal je een nieuw perspectief op je leven geven (…)”
Pleidooi voor alleen op pad gaan
De titel van het boek loopt als een rode draad door het boek heen. Waarom ga je alleen op pad, in plaats van met het gezin? Voors noemt al zijn redenen maar ook zijn eigen twijfels. Toch komt hij er algauw achter dat hij op de trail ook niet écht alleen is. Vaak loopt, eet en slaapt hij samen met anderen. Zelfs op de trail hoef je niet altijd helemaal alleen te zijn. Ook dan is echt even alleen zijn een keuze.
Ikzelf ben behoorlijk een einzelgänger. Ik begreep daarom direct wat Voors zo aansprak in het alleen zijn. Hoewel ik van tijd tot tijd nodig even alleen wil zijn en het leuk vind iets in mijn eentje te doen, ben ik toch nog nooit langere tijd helemaal alleen geweest. Dit boek is, naast een prachtig verslag van de PCT, een pleidooi om er alleen op uit te trekken. Je hoeft echt niet gelijk een half jaar door de wildernis te trekken. Maar begin eens met een dag, een weekend, een week, een maand… Ook ik moet – nee, wíl dat doen. En geloof me, als je dit boek uit hebt, krijg je gelijk zin om een vliegticket te boeken.
“Het engste van alleen op pad gaan is de definitieve beslissing om het ook echt te gaan doen. Daarna valt gek genoeg alles best mee.”
Beeldend reisverslag
Een beeld zegt meer dan duizend woorden – dat moet de auteur gedacht hebben hebben toen hij dit boek schreef. Het boek zit bomvol tekeningetjes, schilderingen die hij onderweg maakte en paginagrote foto’s. Je kunt nog zo goed beschrijven hoe mooi een uitzicht is, maar je snapt het pas echt als je het ziet. Door alle foto’s en de korte hoofdstukjes vloog ik door het boek heen.
De tocht maakte iets los in Voors wat hij mee naar huis wilde nemen. Levenslessen en doelen. Die wilde hij delen met zijn gezin en uiteindelijk ook met de wereld. Via het boek deelt hij die ook. En dat vind ik mooi. De belangrijkste les daarin is dus: ga vaker alleen op pad. Hij heeft mij overtuigd.
“Wie weet inspireert mijn reis hen [Voors’ kinderen] om later ook de wereld te verkennen. Hopelijk stellen ze dat niet uit tot hun pensioen.”
Wil je zelf ook ‘Alleen’ van Tim Voors lezen? Bestel ‘Alleen’ hier als paperback, e-book of luisterboek.
Benieuwd naar meer leestips? Kijk dan eens bij de links hieronder:
- Leestip: ‘Wild’ van Cheryl Strayed (nog een boek over de PCT)
- Alle boek reviews op DutchWayfarer
