De laatste dagen van het jaar zijn ingegaan. Tijd dus voor een terugblik op 2021. Want wat heb ik weer mooie dingen beleefd! Sinds vorig jaar zijn het vaker korte, kleine tripjes. Soms zou je die weekenden of ‘micro-avonturen’ bijna vergeten. Dan is zo’n terugblik op het jaar perfect om al die leuke herinneringen op te halen. Dus ga vooral ook bij jezelf na: wat heb jij allemaal beleefd? In deze blog neem ik je mee in wat er in mijn 2021 allemaal is gebeurd.
Wandelen | Pelgrimeren in Nederland
Laat ik maar beginnen bij het wandelen. Want dit voorjaar zou ik de camino naar Santiago gaan lopen. Ik had er acht weken voor vrij gepland, was er al twee jaar mee bezig… en dan gaat het niet door vanwege de lockdown. Hoewel de camino nog even werd uitgesteld was ik niet van plan stil te blijven zitten. Dus bedacht ik een ‘alternatieve camino’ en maakte verschillende mooie tochten in Nederland. In vogelvlucht…
Pelgrimspad deel 1
De eerste grote tocht waar ik aan begon dit jaar was het Pelgrimspad, een Lange Afstands Wandelpad (LAW) van Amsterdam naar Maastricht. Samen met Joey liep ik in het voorjaar de eerste helft tot aan Den Bosch, verspreid over drie lange weekenden. We doorkruisten onder andere een prachtig stuk van het Groene Hart, een stuk wat ik helemaal niet zo goed kende. Door de toen geldende lockdown kwamen we ook voor een paar bijzondere situaties te staan, van santitaire perikelen tot eten laten bezorgen in een hotel waar we overnachtten. Maar het droeg allemaal bij aan de belevenis van de tocht en we kijken er naar uit om volgend jaar de tweede helft te lopen.
>> Lees hier alle blogs van het Pelgrimspad. <<
Hanzestedenpad
In het najaar begon ik aan een andere tocht: het Hanzestedenpad. Dit was in meerdere opzichten een bijzondere tocht. Het was de eerste keer dat ik een hele LAW in één keer liep. En het was ook de eerste keer dat ik alleen liep. Het was een mooie route en juist door het oplopen langs de rivier, uitzichten over de uiterwaarden, de charmante Hanzesteden en de pontjes onderweg heeft dit pad zijn eigen unieke sfeer. Maar het waren, zoals de meeste tochten, vooral de belevenissen en mensen die ik onderweg tegenkwam die het pad tot een memorabele belevenis maakten. Ik was een paar dagen onthand doordat mijn telefoon het niet deed – en als je voor het eerst alleen op pad bent ga je dan algauw spoken zien. Maar ik heb ook enorm gelachen en genoten van ontmoetingen met gastheren en -vrouwen en andere wandelaars. Zoals ik al zei: dit is een tocht die me zeker bij zal blijven.
>> Lees het hele verhaal in “Het Hanzestedenpad: wandelen langs de IJssel”. <<
Dagtochten
Behalve de meerdaagse tochten loop ik ook regelmatig dagtochten. Omdat wij nog altijd geen auto hebben en afhankelijk zijn van het OV ben ik erg fan van NS-wandelingen en OV-stappers, waar ik er ook dit jaar weer een paar van liep.
En hoewel ik er niet veel over schrijf loop ik ook graag georganiseerde tochten, meestal van Le Champion. Na een hele tijd konden we eindelijk weer georganiseerde tochten lopen! Ik baalde dat de Dam tot Dam Wandeltocht niet doorging, maar liep wel de Amsterdam City Walk in oktober. Elke keer weer denk ik: dit wil ik vaker doen! Maar vaak komt het er niet van, wat deels ook komt door de bereikbaarheid van de startpunten. Dit soort tochten staan dus zeker ook op mijn wensenlijstje voor 2022. En misschien dat we toch maar eens voor een auto gaan kijken…
Reizen | Op ontdekking in Nederland en een hoogtepunt over de grens
Behalve gewandeld is er ook gereisd in 2021. Niet zo ver en zo vaak als ik zou willen, maar toch… Door de maatregelen en onzekerheden durfde ik het toch nog niet echt aan iets te plannen. Thuis blijven zitten was ook geen optie, dus heb ik weer een paar mooie stukjes van Nederland verkend. En ja, we zijn toch ook even de grens over geweest. Dat was in meerdere opzichten een hoogtepunt!
Noord Nederland
Weten we het nog? In april zaten we nog in een lockdown. Ik had vrij omdat ik in die maand met de camino zou starten. Gelukkig kon ik een deel van mijn verlof intrekken, maar Joey en ik besloten er toch ook een weekje tussenuit te gaat. We huurden een auto en maakten een soort rondreis door het noorden van Nederland.
De eerste stop was Friesland. We overnachtten in een omgebouwde hooischuur die we vonden via Natuurhuisje.nl. Een heerlijk plekje was dit, met uitzicht over de weilanden. We wandelden, en bezochten steden als Leeuwarden en Harlingen.
Toen we Friesland verlieten bezochten we Giethoorn. Een echte touristentrekpleister in eigen land, maar ik was hier nog nooit geweest. We huurden een bootje en maakten een rondje door het sfeervolle dorpje. Heel cliché, maar wat maakt het uit. Het was ook heel leuk.
>> Lees meer: “Bezoek aan Giethoorn – het Venetië van het noorden” <<
De laatste paar dagen brachten we in Drenthe door. Hier sliepen we in een yurt. Het was erg fris, maar gelukkig was de tent uitgerust met een houtkachel. Dit viel zeker in de categorie ‘bijzondere overnachtingen’. In deze dagen bezochten we onder andere museumdorp Orvelte, een oerdorp met voor mij mooie jeugdherinneringen.
>> Lees meer: “Bijzondere overnachting: slapen in een yurt” en “Museumdorp Orvelte – het leukste dagje uit in Drenthe” <<
Volmondig ‘JA’ in Krakau
In juli had ik ook vrij vanwege oorspronkelijke wandelplannen, namelijk vanwege de Vierdaagse Nijmegen. Aangezien die niet doorging maakten we weer andere plannen. Deels naar het buitenland, deels in eigen land.
We begonnen de bijna twee weken die we hadden met een stedentrip naar Krakau. Yes, eindelijk weer fatsoenlijk over de grens! Ik vind Krakau een hele leuke stad. Eindelijk weer een andere taal, andere cultuur, ander eten, warm weer… Ook vielen we met onze neus in de boter: het was Jazzfestival en elke avond was er live muziek op straat. Puur genieten! Als klapper vroeg Joey me op de eerste dag ten huwelijk. Nog geen half uur later zaten we op een terras om te proosten dat we verloofd waren. Het was het hoogtepunt van een toch al fantastisch weekend.
>> Lees meer: “Een weekend in Krakau: ervaringen en tips voor een stedentrip” <<
Met de huifkar op pad
Terug uit Krakau gingen we direct door naar Drenthe. Al van kinds af aan wilde ik een keer met een huifkar op vakantie. Nu kwam het er eindelijk van. Vijf dagen trokken we met paard en wagen door het Drents Friese Wold, van camping naar camping. We vonden het best wel spannend, met minimale paardenervaring dagenlang de verantwoordelijkheid hebben voor je ‘eigen’ pony. Het was een hele belevenis, maar we kwamen zonder kleerscheuren weer thuis.
>> Lees meer: “Op huifkarvakantie: met paard en wagen door Drenthe” <<
Uitwaaien aan de kust
Er waren nog een paar dingen die we dit jaar af moesten vinken. Ten eerste hadden we dit jaar nog niet één keer met de eigen tent gekampeerd. Belachelijk! Dus we haalden een natuurkampeerkaart en kozen een camping uit. Ten tweede wilde ik wel naar de kust. Ik hou het meest van het bos, maar zo af en toe naar de kust vind ik ook erg fijn. De keuze viel op IJmuiden. Ten derde moesten we een manier van reizen bedenken, bij gebrek aan auto. We besloten de fietsen vol te laden en die mee te nemen in de trein. Het was eind augustus toen we onze tent opzetten en op het strand gingen uitwaaien. Ook fietsten we een dagje naar Haarlem. Zo eenvoudig en low budget kan een weekendje weg zijn.
In oktober/november ‘moesten’ we nog een paar Fletcher-bonnen opmaken. We boekten een weekendje bij een potentiële trouwlocatie in het bos, en een weekend in Zeeland. Die provincie hadden we samen nog niet bezocht. Vink! Ook daar konden we weer heerlijk wandelen en wegwaaien – ik bedoel uitwaaien aan de kust.
>> Lees meer: “Bos- en strandwandeling in Zeeland: Wandelen in Westerschouwen” <<
Veluwe
Tot slot de Veluwe. Ik kom graag op de Veluwe. Ik kom er regelmatig, maar niet vaak genoeg. Meerdere keren per jaar verblijven we in de caravan van mijn ouders die aan de rand van dit mooie stukje van Nederland staat. Dit jaar vierde ik hier onder andere mijn dertigste verjaardag. De Veluwe voelt als vakantie en als thuiskomen tegelijk. Zo’n buitenverblijf is een stukje puur geluk. Zeker in tijden van lockdown besef ik wat een mazzel we hebben dat we daar af en toe naar toe kunnen. Het komende jaar hoop ik daarom er nog regelmatiger naar toe te gaan.
Vooruitblik 2022
De conclusie is dat 2021 al met al een best goed jaar was! Tuurlijk, ik had de camino willen lopen en ik had meer naar het buitenland gewild, maar de corona-maatregelen lieten het niet toe. Ik had meer willen kamperen, maar we hadden nou eenmaal niet zo’n mooie zomer. En dat is prima. Deze plannen neem ik gewoon mee naar volgend jaar. In 2022 hoop ik het Pelgrimspad uit te lopen, de camino te starten, meer te kamperen en regelmatig naar de Veluwe te gaan. Dat komt allemaal. Maar voor nu sluit ik af met een tevreden gevoel en mooie herinneringen aan 2021.
Ben je nou helemaal tot hier gekomen met lezen, en ben je benieuwd naar alle toekomstige verhalen? Volg DutchWayfarer dan vooral ook op Instagram.
Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en veel liefde, geluk, gezondheid en mooie avonturen voor 2022. Tot volgend jaar!
