Mijn eerste blog: de ‘newbie traveler’

Buitenmens
Yes, mijn eerste blog op DutchWayfarer is een feit! Laat ik netjes beginnen met een voorstelronde, en wat je van me kunt verwachten de komende tijd.

Op Over Lindsey lees je al een beetje mijn achtergrond, maar hier wil ik je wat meer vertellen over mijn persoonlijke redenen om DutchWayfarer te starten, en wat mijn plannen zijn.

‘Stop and smell the roses’

Er is geen duidelijk moment wanneer het begon, maar het zal zo’n twee tot drie jaar geleden zijn. Ik begon onrustig te worden. Ik irriteerde me eraan dat ik in oktober dacht: weer een zomer voorbij, en wat heb ik er nu van mee gekregen? Hoe vaak heb ik op het strandje vlakbij mijn huis gelegen? Hoe vaak heb ik een zonsondergang bewust gezien? Het antwoord was: teleurstellend weinig.

Laat ik je vast vertellen dat ik nogal van de quotes ben. Ik kwam op een gegeven moment quotes tegen als: you exist, but do you live? Dat zette me aan het denken. Mijn agenda zat doorgaans propvol met werk, afspraken en vrijwilligerswerk. Er bleef weinig tijd over, en als dat al het geval was, dat zette ik liever de tv aan of ging in de tuin zitten. Maar hoeveel van die agenda vullende activiteiten moesten nu echt? Het waren vooral zelf opgelegde verplichtingen.

Geleidelijk kwam de omslag dat ik bewuster wilde gaan leven. Dat bedoel ik niet zweverig, hoor! Maar ik wilde meer genieten, meer leuke dingen doen. Meer vrije momenten inplannen, en meer ruimte houden voor spontane acties. Dat betekende ook een aantal dingen opzeggen, zoals vrijwilligerswerk (niet alles, maar wel het meeste) en de volkstuin.

Het werd een belofte aan mezelf om te leven, en niet geleefd te worden. Ik liet zelfs mijn nieuwe ‘lijfspreuk’ tatoeëren: stop and smell the roses, wat zoveel betekent als: neem de tijd om te genieten van de kleine dingen in het leven.

De wereld zien

Toen ik halverwege 2017 weer single werd, gaf me dat een energie die ik vooraf niet had kunnen voorspellen. Ik had het gevoel weer verder te kunnen, en ik keek ernaar uit om voor het eerst echt op eigen benen te staan. Vanaf dat moment begon er ook iets anders te kriebelen: reislust. Het idee om de wereld te zien paste perfect in mijn idee om van het leven te genieten. Meer reizen, dat ging ik doen!

Daar kwamen wel enkele uitdagingen om de hoek – en dan heb ik het nog niet eens over het gebrek aan geld en vakantieverlof. Ik besloot dat als ik iets wilde, zoals reizen, ik de realisatie van mijn plannen niet meer van anderen af zou laten hangen. Maar ik was nogal een watje. Nog steeds vind ik een hoop spannend om in mijn eentje te doen. Maar ik heb ook al ervaren dat het een kick geeft als je je angsten overwint, dus dat wil ik zeker blijven doen.

Het andere is dat ik nog niet veel ervaring heb met reizen. Ja, ik ging vroeger met mijn ouders jaarlijks (en soms vaker) op vakantie. Dankzij hen hou ik van vakanties met een combinatie van cultuur en natuur. Stadjes bezoeken, wandelen, en niet langer dan een dagdeel aan het zwembad hangen. De zomervakanties zaten we altijd in een gehuurde bungalowtent of caravan. Dankzij hen heb ik een groot deel van Europa gezien. Maar bij reizen stel ik me iets anders voor. Avontuurlijker. Actiever. En ook verder weg. Dat is spannend, zeker alleen. Hoewel ik vermoed dat ik wel liefhebbers vind die met me mee willen op ontdekkingstocht.

Outdoor en wandelen

Ik noemde het al kort. Wandelen. Ik deed het veel met mijn ouders, zeker toen we een hondje en een stacaravan in Drenthe hadden. De tijd op de camping in Drenthe hoort zeker in mijn top 10 van ‘fijne jeugdherinneringen’. Ook moest ik er wandelen van mijn ouders tot ik het niet leuk meer vond. Maar kennelijk heeft het toch iets positiefs met me gedaan, want vandaag de dag loop ik met plezier hele dagen.

Wandelen is de langzaamste vorm van reizen, en je ziet veel meer van je omgeving. Ook dit past daarom perfect bij mijn lijfspreuk. Het is jammer dat wandelen een beetje een suf imago heeft (hoewel, als je het ‘hiken’ noemt, is het weer helemaal hip). Maar suf is het naar mijn idee totaal niet! Sterker nog, ik heb ambities om lange afstanden te lopen, in Nederland en op andere mooie plekken in de wereld. Met mijn eerste tocht ben ik al bezig. Daar zal je binnenkort wel meer over lezen.

Überhaupt ben ik graag buiten. Ik ben niet echt van het sporten, maar af en toe een leuke activiteit kan ik wel waarderen. Wat ik bedoel met ‘outdoor’ is gewoon genieten van de natuur. Buiten zijn, kamperen, back to basic. Misschien komt wat ik in gedachten heb zelfs wel in de buurt van survivallen. Maar nogmaals, ik ben een groentje op dat gebied, dus ik moet het allemaal nog gaan ontdekken.

Lindsey-caravan-Drenthe
Kleine Lindsey bij de stacaravan in Drenthe

Wat kan je de komende tijd van me verwachten?

Reizen, wandelen, en simpelweg eropuit trekken – ook binnen en net buiten Nederland. Dat is wat genieten voor mij betekent, en dat is waar ik je meer over wil vertellen. Ik neem je graag mee op mijn eerste klungelige avonturen. En als ik toffe tips voor je heb voor bestemmingen, of om vast in de stemming te komen voor je volgende avontuur, dan deel ik ze ook.

Ik zal je om te beginnen bijpraten over mijn ondernemingen van het afgelopen jaar. Ik ben bijvoorbeeld naar Lissabon  geweest en een weekje naar Frankrijk, en ik heb de eerste helft van het Pieterpad gelopen. Op mijn Bucketlist lees je welke bestemmingen en ondernemingen je in de toekomst van me kunt verwachten.

Dus als jij er ook graag op uit trekt – binnen en buiten Nederland – blijf me dan vooral volgen. Ik zit wel nog in de opstartfase, dus gun me wat tijd om DutchWayfarer vorm te geven en in een schrijfritme te komen.

Ik ben trouwens ook benieuwd wat je van mijn eerste blog vond. Of misschien zijn er bepaalde onderwerpen waar je graag over zou willen lezen. Laat dan hieronder een reactie achter, dat vind ik leuk!

Tot snel!

About Lindsey

Een stadsmeisje met liefde voor het buitenleven en meer reislust dan haar kantoorbaan kan bekostigen. Is vast van plan om de wereld te zien – ver weg en dichtbij. Gaat ooit naar Santiago lopen, en met een camper door Canada toeren. Haar lijfspreuk is: ‘Stop and smell the roses’, oftewel: neem de tijd om van het leven te genieten.

View all posts by Lindsey →

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *